Vraag en antwoord: ‘Durf vragen te stellen’

Met welk idee koos je voor het docentschap en is die verwachting uitgekomen?
‘Ik werkte als verpleegkundige binnen de psychiatrie en vond het leuk om stagiaires te begeleiden, ziektebeelden uit te leggen en de verdieping samen met de stagiaire te zoeken. Toen bedacht ik om de lerarenopleiding Verpleegkunde te volgen in Utrecht. Nadat ik dit diploma had behaald, heb ik nog een tijdje als verpleegkundige gewerkt. Een aantal jaren later kreeg ik de kans om als docent in team V&V te gaan werken. Mijn verwachting over het lesgeven is zeker uitgekomen. Ik moet wel goed plannen om alle andere zaken er ook bij te doen: BPV-bezoeken, LWP's voorbereiden voor een nieuwe periode en coach zijn van een 'eigen' groep. De veelzijdigheid van het onderwijs maakt dit voor mij wel een van de mooiste beroepen die ik kan bedenken.’

Hoe creëer je een goede verhouding met je leerlingen?
‘Echt luisteren en interesse tonen.’

Wat moet je wel of niet doen qua houding en gedrag?
‘Proberen een van hen te zijn. Ik merk dat studenten het fijn vinden wanneer je gewoon jezelf bent en duidelijkheid verschaft.’

Wat vind je belangrijk om over te dragen aan je leerlingen?
‘Dat theorie en regels niet altijd leidend zijn. Ik stel vaak de vraag: wat zou jij willen als je in deze situatie zou zitten?’

In hoeverre scheid je werk en privé? Bijvoorbeeld op het gebied van social media?
‘Ik heb geen studenten op Facebook of Instagram. Studenten uit mijn coachgroep mogen mij appen als iets echt niet kan wachten. Anders mailen zij via mijn Landstede e-mailadres.’

Maak je in je lessen gebruik van creatieve didactische werkvormen?
‘Ja, dat vind ik wel. Soms een Energizer als ik merk dat de groep daar aan het eind van de dag behoefte aan heeft. Verder probeer ik qua werkvormen afwisselende lessen te geven.’

Welke docent van vroeger maakte indruk op jou en waarom?
‘Op de basisschool was dat juf Margreet, zij had in mijn vriendenboekje geschreven: “Je bent het zonnetje in de klas”. Tijdens de opleiding Verpleegkunde waren dat Inge, Enna, Harm, Betty en Petra. Dat zijn nu mijn collega's, dus het voelt als een verplichting om dit nu te roepen. Grapje... ik heb een hele leuke tijd gehad met hen. Destijds je kon merken dat het een hecht en betrokken team was.’ 

Als jij het voor het zeggen had, hoe zou je vak er dan uitzien?
‘Inhoudelijk zit het al wel goed in elkaar vind ik. Al zouden we misschien wat meer gezamenlijk kunnen praktijkleren of iets in die richting. Samen met nog drie andere collega's zijn we net terug uit Berlijn met twintig studenten. Wat de studenten (en wij als docenten!) daar hebben geleerd in het kader van LLB is niet in de schoolbanken te realiseren. Mooie projecten zijn dat!’ 

Heb je tips voor beginnende docenten? 
‘Wij werken met ‘maatjes’. Erg prettig om wegwijs te worden in onderwijsland. En durf vragen te stellen. Maar dat is denk ik een tip voor elke beginnende werknemer.’ 

 Wat voor leerling was je zelf? 
‘Dat is een linke vraag, omdat een aantal collega's vroeger mijn docent was. Ik moet dus eerlijk zijn... ik denk een gemiddelde, niet al te opvallende leerling. Ik deed wat ik moest doen, hield van een lolletje en kon eigenlijk wel met alle medeleerlingen opschieten.’