‘Kijk verder dan je neus lang is, het verrijkt je werk’

Met welk idee koos je voor het docentschap en is die verwachting uitgekomen?
‘Na een aantal jaar op de operatiekamer gewerkt te hebben, vond ik het tijd voor een nieuwe uitdaging. Lesgeven leek me leuk, dus schreef ik me in voor de HGZO (Hoge Gezondheidszorg Opleiding) voor eerstegraads docent. In een klas met allemaal ervaren docenten heb ik wel even gedacht: waar ben ik aan begonnen? Alle facetten die kwamen kijken bij het ontwikkelen van lessen, toetsen en onderwijs…  dit leer ik nooit, dacht ik. Na twee jaar stage lopen, naar school gaan en werken op de operatiekamer kreeg ik een vaste aanstelling op de VUmc Amstel Academie in Amsterdam. Het echte werk kon beginnen en ik vond het geweldig.’

Hoe creëer je een goede verhouding met je studenten?
‘Met eerlijkheid, vertrouwen en respect. Ik probeer voor iedereen open te staan en makkelijk benaderbaar te zijn. Ik probeer me in te leven situaties, studenten te ondersteunen en een luisterend oor te bieden. Ook hou ik wel van een grapje, een beetje humor breekt het ijs.’

Wat was je meest lastige situatie en hoe heb je die opgelost?
‘Het meest lastige vind ik als ik een ongelukkige student zie. Ongelukkig in de thuissituatie, op stage of door het buiten de groep vallen. Ik wil dan graag helpen en begeleiden, alleen is dit helaas niet altijd mogelijk.’

Wat moet je wel of niet doen qua houding en gedrag?
‘Een houding die mij in ieder geval niet past is autoritair zijn. Ik ben duidelijk en geef mijn mening. Ik vind het belangrijk dat we respectvol met elkaar kunnen omgaan. En ja, de ene keer moet je even duidelijk zijn en grenzen aangeven, de andere keer kun je enorm lachen met elkaar. Dus ik leer ze liever normen en waarden dan dat ik regels opleg.’

Wat vind je belangrijk om over te dragen aan je studenten?
‘Het leren inleven in een zorgvrager. Niet alleen maar bezig zijn met je werk. Goed kijken: wie is die persoon? Wat kun je hem of haar nog meer bieden? Leer te kijken en te luisteren naar de mens achter de zorgvrager. Die oude oma die al zes keer op de bel drukte omdat ze naar de wc moet, is ooit ook achttien geweest en heeft een heel leven meegemaakt. Probeer ook dat te zien. Kijk verder dan je neus lang is, het verrijkt je werk.’ 

In hoeverre scheid je werk en privé?
‘Ik vind mijn werk te leuk om volledig te scheiden van privé. Ik wil bereikbaar blijven voor studenten. En ja, ik beantwoord mails en appjes op vrije dagen. Ik geef altijd wel duidelijk aan dat studenten niet moeten verwachten dat wanneer ik online ben op WhatsApp, ook meteen antwoord geef. Ik zag weleens grappend: “Je zult het niet geloven maar docenten hebben ook een leven en vrienden”, dan moeten ze lachen. Maar dat gaat eigenlijk prima. Ik voeg geen studenten toe op Facebook of Instagram.

Welke docent van vroeger maakte indruk op jou en waarom?
‘Mijn ziekteleer docent. Hij vertelde in verhalende vorm, had humor en bleef boeien. Hij was zichzelf en dat maakte hem uniek. Tijdens een les van hem waande je je in een film over het menselijk lichaam. Ik kan nu nog steeds hele stukken van zijn lessen herinneren. Dat wat hij deed was goed.’

Als jij het voor het zeggen had hoe zou het vak er dan uitzien?
‘Dan zou ik kiezen voor het Just in time-leren: meer aansluiten op de leerbehoefte van de individuele student. Lessen meer verbinden met de praktijk en studenten meer confronteren met hun toekomstige beroep. Niet klakkeloos alles willen aanleren, maar kritisch kijken waar studenten zich in moeten bekwamen. De wereld verandert in een razend tempo en ik heb soms het idee dat wij docenten willen vasthouden aan oude patronen, aangezien lesgeven onze primaire taak is. Alleen wil dat niet zeggen dat dat klassikaal moet met een PowerPoint of vanuit een boek.’

Wat voor student was je zelf?
‘Ik was te braaf, deed keurig mijn huiswerk, kwam op tijd, haalde goede cijfers. Maakte wel grapjes, maar daar hield het wel mee op. Beetje te saai eigenlijk haha.’