Passend Onderwijs 1 jaar later

Jan Vosjan (Vechtdal College): ‘PlusPunt in Hardenberg draait op maximale capaciteit, ruim negentig leerlingen maken gebruik van deze extra ondersteuning. We hebben geconcludeerd dat het PlusPunt in een behoefte voorziet en staansrecht heeft, wel hebben we wat zaken aangepast. Vanaf dit jaar werken we met blokken van acht weken, waarna we het plan voor de leerling, variërend van een licht handelingsplan tot een zwaar ontwikkelperspectief, evalueren. 

Speerpunt voor het komende jaar is dat de begeleider Passend Onderwijs in toenemende mate klassen observeert en de PH-meter - een instrument om leraargedrag in kaart te brengen - inzet. Zo komt er meer expertise de klas in en zijn we beter in staat complexe problematiek te handelen. We hebben namelijk het afgelopen jaar gemerkt dat de problematiek die de school in komt steeds complexer en ernstiger wordt. Dit betekent dat we bij de voordeur goed moeten kijken of we dit aankunnen, of dat een leerling beter op zijn plek is bij een andere school binnen ons samenwerkingsverband.’

Veel papierwerk

‘Wanneer we een zorgleerling krijgen aangemeld, volgt altijd een intakegesprek en een warme overdracht. Bij twijfel brengen we een leerling voor advies in bij de CAT. Deze Commissie Advies en Toewijzing bestaat uit een jeugdarts, orthopedagoog en zorgcoördinatoren van cluster 3 en 4 scholen die bepalen of een leerling toelaatbaar is voor het speciaal onderwijs of een rebound traject. Wat wel opvalt is de toenemende bureaucratie bij doorverwijzingen. In mijn optiek gaat dat ten koste van de slagvaardigheid en flexibiliteit die je als onderwijsinstelling nodig hebt. Het kan ook betekenen dat een leerling langer komt thuis te zitten dan nodig is en dat is nooit een goede oplossing.’

Angelique Haan (CCC):  ‘Mijn voornaamste doelstelling toen ik hier als coördinator begon, was ervoor te zorgen dat we Passend Onderwijs zoveel mogelijk in de klas konden bieden. Er is sindsdien veel veranderd. Belangrijk is dat we met het team van ondersteuners verenigd in het VIP-huis zijn verhuisd van de voormalige conciërgewoning naast de school, naar een plek in de school. Zo is voor iedereen zichtbaar dat extra ondersteuning erbij hoort.

Vanuit het VIP-huis werk ik samen met de coördinatoren van alle vijf teams aan de ondersteuning op de weg naar een passend diploma. Dat heet hier Route66; een verwijzing naar de langste verbindingsweg in de Verenigde Staten en naar onze locatie, de Prinses Julianastraat 66. Om duidelijk te maken welke ondersteuning we hebben, hangt er een Route66-kaart in alle teamkamers. In het Route66-boekje kunnen alle leerlingen en docenten zien bij wie ze voor welke aanvullende hulp en informatie moeten zijn. En in de Route66-map staat alle informatie over de ondersteuning die we als scholengemeenschap bieden.’

Olievlekwerking

‘Dat alles moet er voor zorgen dat we voor alle leerlingen op het CCC een onderwijstraject op maat kunnen leveren. En dat gaat al best goed, bijvoorbeeld als ik kijk naar dyslexie en de implementatie van voorleessoftware binnen reguliere onderwijsprogramma’s. Ik zie dat dat via de verschillende teamleiders goed loopt en ook dat steeds meer docenten, zonder dat ze zich nu compleet moeten verdiepen in iets nieuws, weet hebben van het gemak en de bruikbaarheid van de software in hun lessen. Het doel was en blijft dat ze die ervaringen meenemen en kunnen toepassen in verschillende lessen. Daarmee beogen we olievlekwerking, zodat uiteindelijk steeds meer leerlingen kunnen profiteren van passend onderwijs.’

Marieke Haanschoten (Landstede MBO Lelystad): ‘Wij hebben veel studenten met laag opgeleide ouders en in verhouding meer sociaal-emotionele problematiek. Een aantal studenten kiest bewust voor onze kleinschalige locatie en heeft de veiligheid van de docenten nodig om tot leren te kunnen komen.

De aanwezigheid van een toegepast psycholoog in opleiding en docenten die van nature talentvol ontwikkelen, maken dat Passend Onderwijs voor ons geen issue is, maar logischerwijs aansluit bij wat wij al doen. Bovendien zijn door de kleinschaligheid de lijntjes erg kort, wat onderlinge afstemming makkelijk maakt en voor leerlingen met wat meer zorg erg belangrijk is.’

Jonge moeders

‘Wat nieuw is in vergelijking met vorig jaar is, dat we met speciale aandacht kijken naar jonge moeders, vaak alleenstaand. Het blijkt dat veertig van de tweehonderdvijftig leerlingen moeder is, en een of meerdere kinderen heeft. Vaak zijn dat meiden zonder man die niet in aanmerking komen voor een uitkering. We willen samen met de gemeente kijken hoe we deze doelgroep zo goed mogelijk kunnen begeleiden. Het is een verantwoordelijkheid die we samen moeten dragen.’

Judith Evers (Landstede MBO Raalte): ‘De opgelegde veranderingen zijn bij ons goed opgepakt en hebben goed uitgepakt. We hebben een meer diverse studentenpopulatie gekregen en zijn dat normaal gaan vinden. Doordat er meer verschillen zijn, zijn wij als docenten gedwongen om scherper te kijken naar de studenten. We zijn alerter geworden en laten studenten meer zelf nadenken over wat ze willen en welke hulp ze nodig hebben. Wij denken minder voor de student en meer samen met de student.’ 

Groepsgrootte

‘De gesprekken in de koffiekamer gaan steeds vaker over leerstijlen, over manieren vinden om bij individuele studenten aan te sluiten. Daar waar de individuele zorgvraag ons boven de pet gaat, kunnen we als docenten terecht bij het SAB (Student, Advies & Begeleiding) en voor studenten zijn er extra begeleidingsmogelijkheden via Sterc Tivoli, die biedt onder meer een maatjestraject waarbij iemand van buiten de school de leerling één op één begeleidt. Daarnaast is de inrichting van onze studentbesprekingen veranderd. Wij praten meer vanuit het positieve.

Het voornaamste aandachtspunt nu is de groepsgrootte. Met name niveau 2 studenten - vaak studenten met een hulpvraag - voor wie Passend Onderwijs heel belangrijk is, ondervinden nog weleens hinder van grote groepsgrootte. Het komt voor dat halverwege het schooljaar nieuwe studenten instromen, waardoor sommige klassen een stuk groter worden. Dat kan ten koste gaan van de individuele aandacht en die is belangrijk, deze studenten hebben er baat bij goed gehoord en gezien te worden.’