Landstede Groep
   
Jaargang 2 | Editie 1 | Archief 2015 - 2019
De Favorieten Van...

De favorieten van Marjon: 'Paarden doorgronden je'

‘Soms heb je wel de teugels in handen maar is het in werkelijkheid het paard dat leidt. Eenduidige en heldere communicatie is belangrijk’, zegt Marjon Schaeffer. Marjon (42) werkt sinds vijf jaar als marketing/communicatieadviseur bij Menso Alting in Zwolle. Met haar drie kinderen van bijna zeventien, vijftien en tien jaar oud woont ze in Kampen.

Van jongs af aan is Marjon enthousiast over paardrijden, maar door een drukke baan en kinderen kwam er van paardrijden niet veel meer. Tot het moment dat ze zichzelf afvroeg: ‘Als ik paardrijden zó leuk vind, waarom doe ik dat dan niet gewoon?’

Zo gezegd, zo gedaan. Marjon meldde zich als vrijwilligster bij Stichting Aangepast Paardrijden; de Zwartendijkruiters. ‘Dat is een manege voor mensen met een beperking. Ik help daar mee en ben sinds twee jaar voorzitter van deze manege. Uiteraard rijd ik daar zelf ook paard.

Paardrijden is veel meer dan op een paard gaan zitten en een beetje rondjes rijden. Het is hard werken. Paarden zijn enorm sensitieve dieren en voelen je goed aan. Er zijn dan twee opties. Óf je kunt het goed met het paard vinden en samenwerken, óf hij laat je zien wie de baas is en laat je, met een beetje pech, alle hoeken van de manege zien. Je moet dus wel duidelijk zijn in je communicatie. Doe je dat niet, dan vegen ze de vloer met je aan en lopen ze over je heen. Ik vind het daarom een uitdaging en leerzaam om met het paard in contact te komen.’

Sensitief

Door de Landstede Innovatiedagen kwam Marjon in aanraking met een workshop waarbij paarden werden ingezet als ‘leermiddel’. Enthousiast als ze is, volgde ze later een cursus waarbij ze, samen met de paarden, aan het werk moest: ‘Paarden doorgronden je en houden je een spiegel voor. Je komt jezelf wel tegen. Door goede en eenduidige communicatie kun je toch samen een doel bereiken. En juist aan dat ‘goede’ en ‘eenduidige’ ontbreekt het nogal eens. De opdrachten met de meeste paarden verliep soepel, maar het communiceren met één paard ging zeer moeizaam. Hij walste over mij heen. Het was voor mij een heel goede oefening om nog duidelijker te zijn en om grenzen te stellen. Als ik eraan denk, hoor ik de instructrice nog roepen: ‘staan blijven Marjon, staan blijven. Jij maakt de dienst uit, niet het paard.’

Ook haar dochters houden van paardrijden. Dus in de kerstvakantie nestelden ze zich gezellig voor de buis om de jeugdfilm Flicka te kijken. Het is een film uit 2006 over een 16-jarig meisje dat een wild paard verzorgt. Net als het meisje heeft ook Flicka een hekel aan gezag en is niet van plan om haar vrijheid zonder slag of stoot prijs te geven. Daarin kan Marjon zich goed vinden: ‘In deze film zitten duidelijke leerdoelen. Onder alle omstandigheden moet je helder zijn en wat je zegt, dat moet je ook doen. Ik vind het zalig als in boeken of in films boodschappen zitten waarmee ik ook in het dagelijks leven iets concreets mee kan.’

Nieuwsgierig en gepassioneerd als ze is, brengt Marjon vaak een bezoek aan de bibliotheek. ‘Maandelijks lees ik gemiddeld zeven boeken. De onderwerpen variëren; het ligt er maar net aan welke onderwerpen mij op dat moment bezighouden. Zo lees ik momenteel het boek ‘Je ware vrouwelijkheid ontdekken’ geschreven door Anselm Grün. Een interessant boek over de rollen die je als vrouw zoal hebt. En ook in dit boek is grenzen stellen en communicatie een rode draad. Net als in mijn werk en bij het paardrijden.’

 

 

 

 




Vorige
1 2 3 4 5 6 7 8