‘Maatje zijn is een verrijking’

‘Ik begeleid nu een jongen die na zijn diploma niveau 2 aarzelt om met een tweede opleiding te beginnen. Zijn droom is een eigen supermarkt, maar zonder niveau 3 en 4 krijgt hij dat niet voor elkaar. Hij zou nu weliswaar als verkoopmedewerker aan de slag kunnen, maar omdat hij de taal niet goed spreekt, kan hij met klanten geen fatsoenlijk gesprek voeren. Omdat hij zijn studiefinanciering moet terugbetalen als niveau 3 niet lukt, durft hij er niet aan te beginnen, terwijl ik denk dat hij het kan. Dat is lastig.’

‘Nooit gevoeld dat ik er alleen voor stond’

‘Een meisje dat ik begeleidde had haar diploma kinderopvang gehaald, maar kon geen vast contract krijgen en is daarom gastouder geworden. Het is bewonderenswaardig hoe ze alles heeft geregeld en haar eigen zaakje runt. Maar omdat ze alleen praat met kleine kinderen, ontwikkelt ze zich niet in de Nederlandse taal. Dat maakt haar kwetsbaar, je komt in deze samenleving niet verder als je de taal niet beheerst. Daarom overweegt ze een andere studie te volgen.’

Dule Aelberts

‘Rustig in mijn hoofd’

‘Soms hoor ik schrijnende verhalen. Zoals van een jongen die uit Afghanistan is gevlucht en zijn moeder zes jaar lang kwijt was. Hij heeft haar uiteindelijk weer gevonden; ze zat in Iran. En hij zegt nu: “Mevrouw Dule, het is weer rustig in mijn hoofd.” Als ik schrijnende verhalen hoor, heb ik vaak een radartje in mijn hoofd; misschien kan ik dit of dat doen. In het geval van deze jongen heb ik trouwens veel aan zijn coach van school gehad. Ik kon bij hem altijd terecht met vragen, dus heb ik nooit gevoeld dat ik er alleen voor stond.’

‘Het is belangrijk dat de school niet onverschillig is en dat docenten energie stoppen in het zo vloeiend mogelijk leren Nederlands spreken. Hun taak is na het behalen van het diploma volbracht, maar dan begint het leven in deze samenleving pas. Ik zou er daarom graag een schil aan willen toevoegen; dat scholen en werkgevers de studenten een jaar aan werk helpen. Niet vanuit winst, maar vanuit maatschappelijke verantwoordelijkheid. Alleen stage is niet voldoende, echte werkervaring vergroot de kans op een baan.’

Luisteren

‘Ik kan goed luisteren, regelen en meehelpen om de route te vinden in de maatschappij. Ik zie mogelijkheden, heb ideeën en onderneem actie. Ik begeleid één leerling tegelijkertijd. Vooraf heb ik geen programma, ik speel in op wat nodig is. Zo begeleidde ik een meisje uit Irak die tussen twee culturen in leefde. Ik heb haar geleerd om eenmaal op school een knop om te zetten en thuis opnieuw. Anders ging haar energie steeds in dat knokken zitten. Af en toe heb  ik nog contact met haar, zoals ik met de meeste studenten nog een tijdje contact blijf houden. Ik blijf nieuwsgierig hoe het met hen gaat en ze mogen altijd een beroep op me doen. Tussen het afscheid van de ene student en de koppeling met een andere student zit enige tijd, omdat ik ruimte nodig heb om los te laten.’

‘Mijn oren klapperen vooral over geniepige discriminatie’

‘Maatje zijn is een verrijking van mijn leven. Ik krijg er veel voor terug, zoals kennis over hoe moeilijk het is om in de Nederlandse samenleving overeind te blijven. Soms sta ik met mijn oren te klapperen, vooral als het gaat over de geniepige discriminatie. Ik vind het de moeite waard om voor deze jonge mensen een wegwijzer te zijn in deze maatschappij met al haar formulieren, procedures en bijbehorende bureaucratie. Hen te helpen met tips en hen weerbaar te maken. Het is zó belangrijk dat jonge mensen hun talenten leren ontdekken én die kunnen benutten. Ik wil hen bij die ontdekkingstocht motiveren en stimuleren. Ik vind het heel dankbaar werk als ze ervaren dat ze méér kunnen dan ze hadden gedacht.’